TEKNOLOJİ BAĞIMLILIĞIYLA MÜCADELEYE DESTEK
Beylikdüzü Belediyesi, psikososyal sorunlar yaşayan gençlerin rehabilitasyonu için ailelere destek oluyor. Bağımlılığın kontrolü amacıyla belediyenin farklı birimlerinden de destek alınıyor. Gençler sağlıklı uğraş alanlarına yönlendiriliyor.
Beylikdüzü Belediyesi Kadın ve Aile Hizmetleri Müdürlüğü, 12 - 17 yaş arasındaki teknoloji bağımlılığı olan gençlere tedavi hizmeti sunuyor. Teknoloji ve internetin kontrolsüz kullanımı sonucu ortaya çıkan bu bağımlılığa karşı Danışma Takip ve Rehabilite Hizmetleri Birimi’nde; bireysel terapiler, aile terapileri ve grup terapileri düzenleniyor. Bağımlılığın kontrolü amacıyla belediyeye bağlı diğer müdürlüklerden de destek alındığını belirten yetkililer, hizmetten faydalanmak isteyen vatandaşların birimin 0212 872 98 20 numaralı telefonundan ya da 444 09 39 numaralı çağrı merkezinden randevu ve detaylı bilgi alabileceğini dile getiriyor.
“Çocuğa, Teknolojiyi Kullanması Yönünde Rehber Olmalıyız”
Kadın ve Aile Hizmetleri Müdürlüğü’ne bağlı Danışma Takip ve Rehabilite Hizmetleri Birimi’nde görev yapan uzman klinik psikolog Tuğçe Seçkin Esmeray, teknoloji kullanımını kötüye kullanımdan ayırmak ve bağımlılığa dönüşmesini engellemek gerektiğini vurguluyor. Günümüzde interneti yasaklamanın imkânsız olduğunu hatırlatan Esmeray, bu sebeple kontrollü internet kullanımını öneriyor ve ekliyor: “Teknoloji bağımlılığı, teknolojiyi kullanmada ve onunla ilişkide kişinin iradesini kaybetmesi, kendini denetleyememesi ve onsuz bir yaşam sürememeye başlaması hâlidir. Teknoloji bağımlılığı söz konusuyken teknoloji daha sınırsız ve ölçüsüz kullanılır. Yaşlara göre çocukların teknoloji kullanım sürelerini, içerik ayarlama durumlarını öğrenmeliyiz. Kaç yaşında çocuğum ne kadar teknolojiyle iç içe olmalı? Kaç yaşında hangi programları izlemesi normaldir? Bunları öğrendikten sonra, çocuğun teknolojiyi kullanması yönünde bir rehber olmalıyız. İnterneti kötüye kullanıma yol açan temel unsur; bireyin sosyal bağlamıyla ilişkilidir. Aile ya da arkadaşlardan alınan sosyal desteğin yokluğu ve/veya sosyal izolasyon buna yol açabilir.”